-
1 człowiek
Ⅰ m (V człowieku a. człowiecze) 1. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (istota ludzka) person, human (being)- co z niego za dziwny człowiek what a strange person he is- była dobrym człowiekiem she was a good person- na świecie żyje ponad pięć miliardów ludzi there are over five thousand million people in the world- na plaży leżało dwoje ludzi two people were lying on the beach- łabędzie przyzwyczaiły się do ludzi the swans have grown accustomed to people- Konstytucja gwarantuje przestrzeganie praw człowieka the Constitution guarantees the observance of human rights- owszem, grzeszymy, w końcu jesteśmy tylko ludźmi we sin, it’s true – after all we’re only human- nie jesteś godny miana człowieka you don’t deserve to be called human- człowiek pierwotny/cywilizowany primitive/civilized man- człowiek z ulicy the (ordinary) man in the street- święto ludzi pracy a workers’ holiday2. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (mężczyzna) man- stary/starszy człowiek an old/elderly man- dwóch ludzi wniosło szafę na drugie piętro two men carried the wardrobe up to the second floor- młody człowieku, ustąp miejsca give up your seat, young man, will you?3. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (wartościowa jednostka) man, decent person- być (prawdziwym) człowiekiem to be a (really) decent person- wyrosnąć na człowieka to grow up to be a decent person- okazać się a. pokazać się człowiekiem to prove to be a. show oneself to be a decent person- wyjść na ludzi to do well (for oneself a. in life)- zrobić z kogoś człowieka to make a man (out) of sb- wojsko zrobi z niego człowieka the army will make a man (out) of him- pokierować a. wykierować a. wyprowadzić kogoś na człowieka a. na ludzi to bring sb up to be a decent person- matka wychowała nas na ludzi mother brought us up well- będą z niego/niej ludzie he/she’ll do well in life- wielki człowiek a great man4. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (osoba zaufana) pot. man- znał wielu ludzi prezydenta he knew many of the president’s people a. men a. aides- zostaw ją, to nasz człowiek leave her alone, she’s one of us5. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) pot. (pracownik) man, worker- musieliśmy wziąć paru ludzi, sami nie dawaliśmy rady we had to hire some men: we couldn’t manage on our own- przyjął człowieka do pomocy he hired a worker to help him6. sgt pot. (o sobie) you, one; (do kogoś) man- człowiek cały dzień haruje, i po co? you work like the clappers all day, and what for?- człowiek całe życie się uczy you never stop learning (in this life)- człowieku, zastanów się, co to ma być? come on, man, what are you playing at?- wytrawny rum, człowieku, co za smak dry rum, mate, there’s nothing like itⅡ ludzie plt 1. (opinia publiczna) people- ludzie mówią, że jest bardzo bogaty they a. people say he’s very rich- nie zależało mu, co ludzie powiedzą he didn’t care what people would say- na czułości nie wypada sobie pozwalać przy ludziach you shouldn’t show affection in public- u nas w firmie ludzie nie lubią żadnych zmian the people in our company don’t like change- ludzie nie pójdą na to, będzie strajk the workers/men won’t agree to that – there’ll be a strike- □ biały człowiek Antrop. Caucasian- człowiek jaskiniowy Antrop. caveman- człowiek kopalny Antrop. fossil man- człowiek neandertalski Antrop. Neanderthal (man)- człowiek śniegu (the) yeti, (the) Abominable Snowman■ człowiek czynu a man/woman of action- człowiek gór a highlander- człowiek honoru a man of honour- człowiek interesu a man of business, a business person- człowiek lasu a woodsman- człowiek renesansu a Renaissance man- człowiek z głową a smart one pot.- człowiek z krwi i kości (only) flesh and blood- ogarnij się trochę i umaluj, żebyś była podobna do ludzi tidy yourself up a bit and put some make-up on, so you look halfway human- ksiądz też człowiek, może zgrzeszyć priests are human too, and occasionally they sin- robić coś jak człowiek pot. to do sth properly- nareszcie wyspałam się jak człowiek I’ve finally had a proper night’s sleep- zachowuj się jak człowiek behave yourself (properly); try and act like a human being pot.* * *human being; ( mężczyzna) man ( bezosobowo)człowiek nie wie, co robić — one doesn't lub you don't know what to do
szary człowiek — (przen) man in the street, ordinary man
* * *mp1. antrop. human being ( Homo sapiens); człowiek pierwotny primitive man; człowiek jaskiniowy cave man; człowiek neandertalski Neanderthal man; człowiek epoki bronzu Bronze man; biały człowiek white man.2. (= osoba) person, individual; swój człowiek friend, my/our man; szary człowiek the man in the street; zwykły człowiek everyman; człowiek bez znaczenia nobody, nonentity; człowiek z ludu man of the people; dobry człowiek good person; święty człowiek holy man, man of God; człowiek gruboskórny thick-skinned person; człowiek interesu businessman; człowiek bezwartościowy no-good; człowiek czynu man of action, doer; człowiek sukcesu achiever, hot shot; człowiek śniegu Abominable Snowman, Yeti; człowiek starej daty mossback; człowiek-orkiestra one-man band; człowiek z krwi i kości flesh and blood; błąd człowieka human error; prawa człowieka human rights; upadek człowieka the Fall of Man; ani się człowiek obejrzy before one knows; być człowiekiem be human; jestem człowiekiem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce I am a human l. man and nothing that's human can be l. is alien to me; człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi man proposes, God disposes; człowiek uczy się przez całe życie you never stop learning, live and learn; góra z górą się nie zejdzie, ale człowiek z człowiekiem tak friends may meet but mountains never greet; niewłaściwy człowiek na niewłaściwym miejscu a round peg in a square hole; okazać się człowiekiem prove human; człowieku nie irytuj się don't get irritated; człowiek boże igrzysko man, the plaything of God; nie ma ludzi niezastąpionych nobody is irreplaceable; nie samym chlebem człowiek żyje man does not live on bread alone; człowiek człowiekowi wilkiem man is a wolf to (his fellow-)man, one man preys on another.3. pot. (= ja, każdy, ktokolwiek) one, you; nie dadzą człowiekowi spokoju they won't let a fellow be.4. (= dorosły) adult, grown-up.5. pot. (= robotnik, pracownik) worker; nająć człowieka do kopania studni hire a worker l. sb to dig a well.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > człowiek
-
2 czyn
сущ.• акт• активность• акция• воздействие• действие• дело• деяние• деятельность• документ• подвиг• поступок• факт* * *действие дело, деяние, подвиг, поступок, починranga, stopień, tytuł чин* * *♂, Р. \czynu поступок, действие ň;wielkie \czynу великое дело, великие дела; dokonać bohaterskiego \czynu совершить подвиг; wcielać (wprowadzać) w \czyn проводить в жизнь, осуществлять; człowiek \czynu человек дела, дельный (деловой) человек; ● w \czynie społecznym на общественных началах
+ postępek, uczynek* * *м, P czynuпосту́пок, де́йствие nwielkie czyny — вели́кое де́ло, вели́кие дела́
dokonać bohaterskiego czynu — соверши́ть по́двиг
wcielać (wprowadzać) w czyn — проводи́ть в жизнь, осуществля́ть
człowiek czynu — челове́к де́ла, де́льный (делово́й) челове́к
Syn: -
3 czyn
m (G czynu) książk. 1. (uczynek) act, deed- czyn chwalebny a praiseworthy act a. deed- czyny bohaterskie heroic deeds a. exploits- pomagać komuś słowem i czynem to support sb in word and deed- poprzeć słowa czynem to back up one’s words with action(s) a. deeds- przejść od słów do czynów to put a. translate words into action(s)- osądzać ludzi na podstawie czynów to judge people by their actions a. deeds- liczą się czyny, nie słowa actions speak louder than words przysł.- czyn zbrojny armed action2. (występek) act, offence GB, offense US- czyn karalny a punishable offence- dopuścić się haniebnego czynu to commit a shameful a. despicable act- popełniać czyny lubieżne to commit indecent acts- oskarżony nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów the defendant doesn’t admit to the offences he is charged with- chłopak dopuścił się karygodnego czynu the boy committed a reprehensible act- jest pełnoletni, może odpowiadać za swoje czyny as an adult he’s answerable for his own deeds- □ czyn społeczny community action- drogę zbudowano w czynie społecznym the road was built through community action■ wprowadzać a. wcielać coś w czyn to put sth into action a. practice- zamienić się w czyn to come true* * *( postępek) act, deedczyn karalny — PRAWO punishable offence
* * *mideed, act; czyn zbrojny military action; bohaterski czyn heroic deed, gest; czyn karalny prawn. unlawful act; czyn lubieżny prawn. indecent liberties; czyn hańbiący infamy; czyn społeczny community work l. service; człowiek czynu man of action; słowem i czynem in word and deed; wcielać l. wprowadzać w czyn put sth into practice; zamieniać się w czyn come true; przejść od słów do czynów put one's words into action.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czyn
-
4 Mann
Mann m (Mann[e]s; Männer) ( männliche Person) mężczyzna m, fam. chłop, lit mąż; ( Ehemann) mąż; ( Mensch) człowiek, ludzie pl; ( meist pl Mann) im Polnischen kein Ersatz für Bezeichnungen von Personen: ( Spieler) gracz, ( unbekannte Person) osoba, ludzie pl, fam. gość; ( Soldat) żołnierz;ein Mann der Tat człowiek czynu;ein Mann von Charakter człowiek z charakterem;ein Mann von Welt światowiec;wie ein Mann jak przystało na mężczyznę, po męsku; (einmütig) jak jeden (mąż);der kleine Mann szary człowiek;er ist ein gemachter Mann on osiągnął sukces życiowy;seinen Mann stehen okaz(yw)ać się mężczyzną, dzielnie się spis(yw)ać;fam. den starken Mann markieren strugać ważniaka;fam. (mein lieber) Mann! (dobry) człowieku!;Mann gegen Mann kämpfen walczyć pierś w pierś;bis auf den letzten Mann (wszyscy, wszystkich) co do jednego;mit Mann und Maus untergehen zatonąć pf z całą załogą;von Mann zu Mann otwarcie po męsku;alle Mann wszyscy;wir waren fünf Mann było nas pięciu; -
5 czyn
Tat f, Handlung f\czyn karalny jur Straftat f\czyn zbrojny bewaffnete Aktion fczłowiek \czynu ein Mann der Tat, Tatmensch mprzejść od słów do \czynów den Worten Taten folgen lassenwcielić [ lub wprowadzić] coś w \czyn etw in die Tat umsetzen -
6 czyn
czyn m (-u; -y) Tat f;czyn przestępczy Straftat f;czyn bohaterski Heldentat f;wprowadzić pf w czyn in die Tat umsetzen
См. также в других словарях:
człowiek czynu — {{/stl 13}}{{stl 7}} osoba aktywna, energiczna; człowiek podejmujący działalność bez wahań, dyskusji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jako człowiek czynu, bez oglądania się na cokolwiek zabrał się do roboty. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… … Słownik frazeologiczny
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
czyn — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. czynnie {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co zostało uczynione; postępek, uczynek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dokonać pewnego czynu. Dopuścić się haniebnego czynu. Zaświadczyć czynem. Liczą się czyny, nie słowa.{{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie … Słownik frazeologiczny
czyn — Coś zamienia się, zmienia się w czyn «coś się urzeczywistnia, realizuje»: Nasze zamiary powoli zmieniają się w czyn (...). Roz bezp 2001. Człowiek (ludzie) czynu zob. człowiek 4. Przejść od słów do czynów zob. słowo 20. Wprowadzić, wcielić coś w… … Słownik frazeologiczny
czyn — m IV, D. u, Ms. czynnie; lm M. y «postępek, uczynek; dzieło» Czyn chwalebny, piękny; czyn haniebny, karygodny. Sądzić ludzi z czynów. Rycerz sławny ze swych czynów. ∆ Czyn społeczny «praca dla dobra ogółu wykonywana honorowo, często w celu… … Słownik języka polskiego
niepoczytalność — ż V, DCMs. niepoczytalnośćści, blm «w polskim prawie karnym: stan, w którym człowiek nie może rozpoznać znaczenia czynu lub pokierować swoim postępowaniem z powodu niedorozwoju umysłowego, choroby psychicznej lub innego zakłócenia czynności… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
szlachetność — ż V, DCMs. szlachetnośćści, blm rzecz. od szlachetny a) w zn. 1: Wrodzona szlachetność. Szlachetność czynu. Szlachetność czyjegoś charakteru. Człowiek niezwykłej szlachetności. b) w zn. 2: Szlachetność kształtów, formy … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
